• ar
• cs
• de
• el
• en
• es
• fa
• fr
• gu
• it
• nl
• pan
• pt
• ro
• ru
• si
• sq
• ta
• tl
• tr
• uk
• zh_cn

Η γλωσσική επίγνωση είναι μια άλλη διδακτική προσέγγιση που στοχεύει στην προώθηση της πολυγλωσσίας στο σχολείο. Περιλαμβάνει όλες τις γλώσσες που γνωρίζουν οι μαθητές: οι μητρικές γλώσσες τους, οι ξένες γλώσσες που διδάσκονται στο σχολείο, οι άλλες γλώσσες που ομιλούνται στην περιοχή (όπως οι διαλέκτοι), η γλώσσα του σώματος και άλλες μορφές επικοινωνίας (Τυφλό σύστημα Braille). Αυτό δεν σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί αναμένεται να γνωρίζουν και να διδάσκουν όλες αυτές τις γλώσσες!

Η γλωσσική επίγνωση υπογραμμίζει το γεγονός ότι όλες οι γλώσσες έχουν την ίδια αξία.

Xuexue: Μπορώ να μιλώ αγγλικά και κινέζικα.

Φατιμά: Μπορώ να μιλώ αραβικά και γαλλικά.

Μαρία: Μπορώ να μιλάω μόνο Γαλλικά.

Η δυνατότητα επικοινωνίας σε διαφορετικές γλώσσες είναι σήμερα ένα μεγάλο πλεονέκτημα, ακόμη και όταν οι δεξιότητες των παιδιών σε μία από τις γλώσσες είναι περιορισμένες. Η ικανότητα κατανόησης, ομιλίας, ανάγνωσης ή γραφής σε άλλη γλώσσα εξακολουθεί να είναι χρήσιμη.

Το σημείο εκκίνησης για δραστηριότητες γλωσσικής επίγνωσης πρέπει να είναι το γλωσσικό ρεπερτόριο των μαθητών, δηλαδή οι γλώσσες που ομιλούνται από κάθε μαθητή, οι οποίες γίνονται επίκεντρο για προβληματισμό και μάθηση.

Προκειμένου να προωθηθεί η γλωσσική επίγνωση, οι εκπαιδευτικοί μπορούν:

1. να μιλούν ανοιχτά για τις διάφορες γλώσσες που ομιλούνται από τους μαθητές.

Δάσκαλος: Οι διαφορετικές γλώσσες είναι σημαντικές.

2. Να ενθαρρύνουν τα παιδιά να σκεφτούν σε σχέση με διαφορετικές γλώσσες και να τις συγκρίνουν για να ανακαλύψουν διαφορές και ομοιότητες.

Δάσκαλος: Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα γαλλικά και τα αραβικά;

3. να τονώσει τη θετική στάση απέναντι σε όλες τις γλώσσες.

Δάσκαλος: Τα Κινέζικα είναι πολύ ενδιαφέροντα.

4. και να ζητήσουν από τους μαθητές να σκεφτούν τους τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιούμε και μαθαίνουμε γλώσσες.

Δάσκαλος: Πότε μιλάτε γαλλικά;

Οι δραστηριότητες που μπορούν να πραγματοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί στην τάξη θα μπορούν να περιλαμβάνουν:

1. ακρόαση ηχογραφήσεων σε διάφορετικές γλώσσες,

2. να ζητούν από τους μαθητές να μιλούν για τις δεξιότητές τους σε διαφορετικές γλώσσες

3. να κάνουν οι μαθητές συνεντεύξεις μεταξύ τους για το γλωσσικό ρεπερτόριό τους.

Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διασφαλίζουν ότι όλες οι γλώσσες που ομιλούνται από τους μαθητές περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα σπουδών χωρίς να χρειάζεται να διδάσκονται με παραδοσιακό τρόπο. Για παράδειγμα, στο σχολικό περιβάλλον μπορούν να εμφανιστούν σημεία και παρατηρήσεις σε διάφορες γλώσσες και πηγές (όπως τα βιβλία) που μπορούν να διατίθενται σε διαφορετικές γλώσσες.

Ομάδα παιδιών: Στο σχολείο μπορούμε να μιλήσουμε τη γλώσσα μας και να μάθουμε πολλές διαφορετικές γλώσσες!

Aνδρέας: Είμαι χαρούμενος, το σχολείο μου είναι πολύγλωσσο!

Οι διδακτικές προσεγγίσεις, όπως η Διαγλωσσικότητα και η Γλωσσική Επίγνωση, κάνουν τα παιδιά που μιλούν διαφορετικές γλώσσες στο σπίτι να αισθάνονται ευπρόσδεκτα στο σχολείο και άνετα όταν μιλάνε για τις δεξιότητές τους σε αυτές τις γλώσσες. Όταν λαμβάνονουν μέρος σε δραστηριότητες που προωθούν την πολυγλωσσία, οι μαθητές που μιλούν μόνο μία γλώσσα δε μαθαίνουν μόνο πολλά για διαφορετικές γλώσσες και πολιτισμούς αλλά αποκτούν και επίγνωση για τη ζωή σε μια πολυγλωσσική κοινωνία και ενδιαφέρον για ξένες γλώσσες.